တတိယႏုိင္ငံႏွင့္ အေမရိကေရာက္ ကရင္နီဒုကၡသည္တစ္ဦး

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွစၿပီးေတာ့ UNHCR ရဲ႕သေဘာတူညီခ်က္အရ တတိယႏုိင္ငံသို႕ သြားေရာက္အခ် လုိၾကတဲ့ ကရင္နီမိသားစု၀င္တြင္ ေထာင္ေသာင္းနဲ႕ခ်ီၿပီး ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ အေျခစိုက္တဲ့ ကုလသမဂၢ မဟာမင္းၾကီးရုံးကိုသြားၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္လႊာသြားျဖည့္ၾကပါတယ္။ တတိယႏုိင္ငံသို႕သြားေရာက္အေျခခ် ႏုိင္ဖို႕ဆိုရင္OPE ႏွစ္ေခါက္ေလာက္ အင္တာဗ်ဴး ၀င္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ DHX ကို အင္တာဗ်ဴးဆက္၀င္ရတယ္။ DHX ဆိုတာက က်န္းမားေရးေကာင္းမေကာင္း စစ္ေဆးတာျဖစ္တယ္၊ ေသြးစစ္တယ္၊ ဓါတ္မွန္ရိုက္တယ္။ ထင္ရွားတဲ့ေရာဂါလကၡဏာ တစ္ခုခုေတြ႕ရင္ေတာ့ အနည္းဆုံး ၃ လေလာက္ ေစာင့္ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ TB အဆုပ္ေရာဂါေ၀ဒနာရွင္တြင္ မသြားခင္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေစတဲ့ ေဆး၀ါးတြင္ကို ေသာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားအျပားေလွ်ာက္ၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အင္တာဗ်ဴးမေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ကရင္နီဒုကၡသည္အေျခခ်ေနတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ ဖင္လန္၊ နယူးဇီလန္၊ ဆြီဒင္၊ ေနာ္၀င္း၊ ၾသစေၾတးလွ်၊ ကာေနဒါ နဲ႕ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ တို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကရင္နီဒုကၡသည္အမ်ားစု သြားေရာက္ အေျခခ်တဲ့ ႏုိင္ငံကေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္းပဲ အေမရိကသို႕ သြားေရာက္ အေျခခ်ၾကတဲ့ ကရင္နီမိသားစု၀င္တခ်ိဳ႕မွာ အခက္အခဲမ်ားနဲ႕ ၾကဳံေတြ႕ေနရတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ အဓိက ရင္ဆိုင္ၾကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ အခက္အခဲမ်ားကေတာ့ ဘာသာစကားနဲ့ အလုပ္ကြာျခားမႈေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႕ပါတ္သက္ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကိုဆက္သြယ္ေမး ျမန္းခဲ့ပါတယ္။ သူက အခုလိုေျပာပါတယ္ ̏ ခိရယ္ဆိုတဲ့ ကရင္နီလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္က အေမရိကမွာေရာက္တာ ၃ လေလာက္ပဲရိွပါေသးတယ္၊ သူ႕ကိုအသားခုတ္စက္ရုံမွာ အလုပ္လုပ္ခိုင္းတယ္၊ သူက အသားခုတ္စက္ရုံမွာ ၃ ရက္ပဲ လုပ္ႏုိင္တယ္၊ သူဆက္ၿပီး မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ သူမလုပ္ႏုိင္ဘူး၊ တအားပင္ပန္းတယ္လို႕ေျပာတယ္၊ အဲေတာ့ သူ႕အလုပ္ရွင္ကိုသြားေတာင္းပန္တယ္״။ အေမရိကန္ေရာက္ရင္ အလုပ္လုပ္မွစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ အိမ္လခ ဘာတို႕ညာတို႕ ေစ်းၾကီးလုိ႕ပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႕လို႕ အေမရိကန္ေရာက္ခ်င္ရင္ ပညာတတ္ထားမွ ပိုအဆင္ေျပမွာ ျဖစ္တယ္။ ပညာတတ္ဖို႕လိုတယ္ ဆိုတာက အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို အေျခခံေလာက္ ေျပာတတ္ဆိုတတ္မယ္ဆိုရင္ နည္းနည္းေလးေတာ့ အဆင္ေျပမွာေပါ့။ ဘယ္ႏုိင္ငံကိုပဲေရာက္ေရာက္..သိဖို႕က”nothing is free in the world”. ပါပဲ။